Nie dlatego, że posiada grację przedwojennej lokomotywy z dalekobieżnym składem. Bardziej z punktualności, może nie tej zegarkowej z której (podobno) słynęła przedwojenna kolej, ale tej czasowej - pojętej jako pora dnia będąca wycinkiem czasu, mieszcząca się w ramach - raniutko, rano, przed południem, około południa, po południu, popołudniem, późnym popołudniem, wieczorem. Więc punktualność tego akurat osobnika tyczy się wycinka - "rano". Między 8-9:30, zasiada on w stałym punkcie podwórza, jest wyłączony na bodźce zewnętrzne. Pies nieruchomy, pozwalający na użycie pełnego zakresu ogniskowych. Zawsze z profilu, jeśli już spojrzy w obiektyw - to przelotnie. Niechętnie. Lekceważąco. Jego wzrok zatrzymuje migawkę w pół drogi.
Pies miejski #7 fotografuje się tylko z profilu. Tylko w określonej porze, w określonym miejscu.
Ciekawy rytuał i wyczucie czasu.
OdpowiedzUsuńCzas dla fotoreporterów ;-)
OdpowiedzUsuń