W wielkiej biedzie.

  W roku obchodów rocznicowych zakończenia drugiej wojny światowej Muzeum Śląskie w Görlitz zainicjowało publiczny projekt wystawienniczy. Ogłosiło w mediach apel skierowany do wszystkich, którzy chcieliby opowiedzieć o swoich przeżyciach i zaprezentować pochowane pamiątki. Przy udziale świadków historii, instytucji i stowarzyszeń powstała wystawa tworząca przestrzeń dla przywołanej pamięci. Opowiada ona o ucieczce i wygnaniu, o ciasnocie w prowizorycznych miejscach zakwaterowania, o walce z głodem, o utracie ojca, ale też o pomocy innych krewnych i chwilach beztroskich dziecięcych zabaw. W tle tych indywidualnych przeżyć zarysowuje się nowy polityczny układ sił, który zainstalowany został po obu stronach Nysy.

  Ryszard Kapuściński napisał w "Szachinszachu" - "(...) Arsenał chwytów politycznych jest ubogi, nie zmienia się od tysięcy lat(..)."

  Patrząc na wystawę przez pryzmat którejkolwiek ze stron, nie sposób oprzeć się wrażeniu, że wszystko to wzięło się z jednej myśli, z jednego planu zrodzonego w głowie jednego człowieka. Znaleźć następnie podobnych sobie i ich tą myślą zarazić. Pozwolić by zarażali innych. Ty na zarazę odpornych usunąć. Wszystkim napisać nową historię.

 Cytat ze strony Muzeum Śląskiego