Mam trzy latka

 

Bogatynia ze wzgórza "Obserwator", pinhole 0.3mm, Fomaspeed N312

  Na początku marca sobie pomyślałem - w tym roku, w tym marcu, będą równe trzy lata. Zerknąłem do historii /albo archiwum/, i rzeczywiście. Trzy. Ale nie tak dokładnie, co do dnia, wtedy, na początku marca to wychodziło, jakoś tak w tym marcu nieco dalej od jego początku. Więc odczekałem trochę, żeby to dzień-w-dzień wyszło. Do dziś, dziś zerknąłem żeby nie przeoczyć - i widzę. To dziś, dziś ma trzy latka. Potrójna rocznica...
  Marzec wtedy był... Jak to marzec. Jak tegoroczny marzec, jak dziesiątki, a może i setki marców przed. Nieważne, jakość marca nie miała tu do rzeczy (o ile w kontekście marca użyć można terminu "jakość", wiedząc że "marcu jak w garncu"... ), do rzeczy najbardziej miało to, że chciało mi się zacząć. I zacząłem tak:

Podobno świat nie jest taki,jakim się wydaje. Inaczej,wydaje nam się to,co sobie wyobrażamy - to natomiast uwarunkowane jest tym co już widzieliśmy,a dalej - wyobraźnia nasza skleja każdy obraz z fragmentów. Fragmentów oczywiście zapisanych wcześniej w pamięci. Czyli tego co kto widział - a widział to,co (w większości) zostało mu okazane. "Jak Cię widzą,tak Cię piszą" - można by podpiąć zdarte przysłowie. Ale o co chodzi ?

  I się potoczyło. I się toczy. Mam ochotę pisać dalej, mam ochotę fotografować dalej. Może pisać inaczej, może fotografować nie tak jak na początku. Jednego jestem pewien - nie mam ochoty wbijać się w żadne ramy, ani spinać konwencjami. Moim środowiskiem jest spontaniczność. Moim stanem jest entropia.Czasem jednak zdarzają się odchylenia. Bo są różne stany skupienia. Jak w każdym układzie. 
 Punkt potrójny jest stanem równowagi dla trzech różnych stanów skupienia występujących jednocześnie w równowadze. Tak to się zaczęło. Od równowagi. Od wyważenia.

 Po trzech latach mogę powiedzieć jedno - jestem zadowolony z tego, jak to wszystko tu, na tym blogu, działa. Działa, nie absorbując mnie i mojego czasu zbyt mocno. Działa tak, jak chciałbym żeby działało. Jest dobrze :)