Jadąc codziennie do pracy, przez niespełna kilometr dwóch pokonywanych ulic mijam mijam sześć szemranych "kasyn". Moje miasto zaczyna przypominać Las Vegas, ale od tej ciemnej strony. Jasną stronę widzi niewielu.
Będą głosy za grosze...
Na zdjęciach droga do i skup złomu w pozostałościach zakładu Preibischa, człowieka o największym wkładzie w rozwój przedwojennej Bogatyni.
Dobrze, że jest złom, że jest skąd go wydobywać, ale ważniejsze na co idą pieniądze z jego sprzedaży. Obawiam się, że kolejny krok sprzedających do sklepów z piwem.
OdpowiedzUsuńJeszcze jest złom. Co najgorsze - znajduje się on na prywatnych posesjach, i jest w użyciu. I to jest uciążliwe i niedobre...
Usuń...też widuję ich rano...Ja z psem oni z wózeczkami, reklamówkami, plecakami...Znają dobrze topografię śmietnisk, to ich parafia. Jednym się poszczęściło, wózki wypełnione i we dwóch ledwo pchają, inni upychają puszeczki...Punkt przyjęć...koło szkoły. Dyrekcja walczyła o likwidację, wygrał rozsądek. To praca a każda praca się opłaca! Nie każdy z nich odkęca torowisko i chla;-) Szanuję ich, z jednym czasem gadam i czasem podrzucam dyszkę!...on mówi...dziękuję Tola (słyszał jak wołam psa). Ci z Bogatyni też czuli by się u nas dobrze;-)
OdpowiedzUsuńNie wszyscy są z jednego rozdania losu, masz rację. Niektórzy mają pełne wózki i torby historii o prawdziwym życiu. Lubię takich posłuchać, choć mam świadomość że te historie są retuszowane... :)
Usuń