Pominę tu chwilowo moje wnioski na temat samego festiwalu (na to przyjdzie czas), jeśli zaś chodzi o fotografowanie takim sprzętem z epoki - to przy tej okazji można poznać sporo ciekawych i znających się na rzeczy ludzi. Wystarczy mieć w ręku /na ramieniu/ coś innego niż wszyscy - i kto wie o co chodzi, ten podejdzie i zagada. Miłe sytuacje.
Fotografowanie takim sprzętem nie jest technicznym wyczynem, nie jest też technicznym majstersztykiem to, co z niego wychodzi na kliszy. Jest raczej zlepkiem wad i niedoskonałości, lecz najfajniejszym jest to, jak wyglądać może "dziś" widziane "przedwczorajszym" okiem. Jeden czas naświetlania, obiektyw składający się z dwóch soczewek, przysłona z blaszki i szeroki na 6cm film mający 12 klatek numerowanych na papierowej taśmie. Pozornie najgorsza opcja utrwalania obrazu.
Ale jakże niepowtarzalna... :)
Wojtku, coraz bardziej mnie zadziwiasz. Szacun!
OdpowiedzUsuńDzięki. I to nie jest jeszcze moje ostatnie słowo ;)
UsuńZdjęcia fantastyczne, a Druh spisał się tak, jak na prawdziwy zabytek przystało. Miałam taki, chyba robił około 16 zdjęć.
OdpowiedzUsuńDzięki, spisał się na miarę swoich możliwości ;)
UsuńDruh przy klatce 6x6 i filmie "120" robi 12 klatek, jak założysz ramkę ograniczającą kadr do 4.5x6 to robi już 16 z tego samego filmu. Trzeba tylko obrócić okienko do wskaźnika klatek na pozycję 4.5x6, tam jest na taśmie naniesiona skala dla 16 klatek. W tym przypadku kadrujesz tylko do czerwonych linii naniesionych w oknie wizjera.
To dla mnie wyższa filozofia fotografowania. Mam cyfrówkę, ale sentyment do Smieny, którą kiedyś najwięcej zdjęć robiłam, pozostał. Z przyjemnością oglądam swoje stare fotografie. Kto Ci wywołuje zdjęcia z kliszy, bo chyba nie ma u fotografów dawnego sprzętu. Może zachowałeś dawne laboratorium. Mieliśmy własną harcerską ciemnię, gdzie wywoływaliśmy masę zdjęć robionych na obozach i wyjazdach. Powodzenia życzę i pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńCzarnobiałe filmy wywołuję sam, kolory z lenistwa oddaję do labu. Laboratorium zostało z dawnych lat, ale w użyciu jest ta część od filmów, reszta leży zapakowana w walizkach. Może kiedyś ? /tak sobie mówię od lat ;) /
UsuńNa dodatek wakacje spędzałeś blisko mojego miasta. W Niechorzu byliśmy w lipcu.
OdpowiedzUsuńJednym słowem, Druh - Zuch :)
OdpowiedzUsuńbardzo mi się podobają, naprawdę, szacun!
Miło mi, Druh to rzeczywiście Zuch. I nie potrzebuje baterii:)
UsuńBardzo ładnie :)
OdpowiedzUsuńJa się przekonałem do Agfy Clack, bo już po 8 fociach trzeba wyjąć rolkę :D
pozdrawiam//pinhole
Czyli ma 6x9 klatkę, ja też lubię druha za to że po 12 klatkach wywołuję film :)
Usuń...fajne te zdjęcia, są nastrojowe i przypominają zaszłe,dobre czasy.Kolory i ostrość to nic, naprzeciw...wiarygodności tych zdjęć.W dzisiejszych czasach kiedy w fotografii nowina goni nowinkę, taki pasjonat z Druhem w dłoni budzi sentyment ;-)...przynajmniej ja tak czuję. No i wiedza potrzebna, ja film zepsułam, ale kupiłam drugi i na spokojnie spróbuję jeszcze raz;-)))
OdpowiedzUsuńNowinka goi nowinkę, a różnią się od siebie czym ? Chyba tylko poziomem nowoczesności... Przejście się z Druhem na szyi pośród tłumu zawsze owocuje ciekawymi spotkaniami i znajomościami :)
UsuńA Ty próbuj. Jak nie spróbujesz to się nie nauczysz. Ja też na początku trochę klatek popsułem, nawet mi się teraz to zdarza :)
...próbuje, próbuje...wolniej jem, wolniej pracuję...trzeba spróbować wolniej fotografować i...wolniej żyć;-))) pozdrawiam jeszcze wakacyjnie;-)
OdpowiedzUsuń