Cukier w normie.

   Bilirubina nieprzekroczona, pasmo słyszenia prawidłowe. Dobra pojemność płuc. Plus za niepalenie. Za rower plus, i spacery - też plus. Prawidłowe odruchy neurologiczne, wzrok raczej na "tak".
EKG prawidłowe jak najbardziej. Z moczu wszystko spoko. BMI pasujące. Akuratne +.  Krew mieści się w widełkach. Nieco podwyższony cholesterol. "Oby tak dalej, tylko dbać ! " - jak już wpuszczam koszulkę w spodnie, to mnie to balsamuje. Balsamem jest to właśnie na trzydziestoośmioletnią duszę, na ciało jej wiekiem równe to też niezła cenzurka, jakby nie spojrzeć. Powypisuje się jeszcze papierzyska, dla porządku formalnego. Jeszcze wskazóweczki na koniec, takie drogowskaziki. Poczyta Pan sobie i postosuje, tak jak te kolumny wypisane :
- zielone /o tu, to te wszystkie do zielonego/ - zalecane jak najbardziej 
- żółte - może być, umiarkowanie. Z wyczuciem. 
- czerwone - niedobre. Raczej niezalecane. Unikać.
   Proszę, dla Pana. W widocznym miejscu umieścić i stosować się. Pieczątka.
 " Dziękuję i do zobaczenia ! " . W poczekalni zerkam w tabelki : 
 - zielone - nie bardzo. No nie przepadam. No nie i już. 
 - żółte - może być. Nie uwodzi, ale i nie odstrasza. Taka szarzyzna smakowo - doznaniowa. No nie wiem... 
 - czerwone - najlepsze. Najlepsze co dobre okazuje się niedobre. Niezalecane. Hmm, się zobaczy. 
 Na razie jest dobrze. Jak ma być dalej dobrze - to musi być w zielonym. Może lekko w żółtym. Jak ma być fajnie - to w czerwonym, ale może nie być dobrze... Ale  życie bez czerwonego to takie bez koloru życie. Ale żyć trza przecież - jak mawia ludowy mędrzec... 
 Aha - cukier w normie...